แหกกฎร้ายตกหลุมรักนายพี่ว้าก

กฎเหล็กข้อเดียวของการเป็นเฟรชชี่วิศวะคือห้ามตกหลุมรักพี่ว้าก

ไรท์ขออนุญาติเปิดให้อ่านฟรีวันละ 1 ตอน 18.30 

และจะติดเหรียญแต่ละตอนในเวลา 12.00 ของวันถัดไปนะคะ

(ไม่นับตอนพิเศษ 1 ตอน)

ถ้าใครกระเป๋าตังค์สะดวกจิ้มซื้ออีบุ๊กได้เลยค่า */\*

พี่ขนม X น้ำปรุง

“แต่พี่ไม่รำคาญ” ขนมโพล่งขัดขึ้นมาอย่างทันที ในอกรู้สึกแน่นไปหมด เขาไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายต้องเจออะไรมาบ้างถึงได้มีความคิดแบบนี้ได้ นัยน์ตาคมทอดมองคนข้างตัว “ร้องไห้รึยัง” 

“…ยังค่ะ น้ำปรุงจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว” 

“ทำไมล่ะ” 

“โตแล้ว อีกอย่างพี่ขนมก็เคยพูดว่าอายุยังไม่ทันเลขสองจะเศร้าอะไรเยอะแยะ” 

“งั้นพี่ขอถอนคำพูดได้มั้ย” น้ำเสียงของเขาจริงจังมาก จริงจังเสียจนน้ำปรุงต้องหันหน้าไปมองอีกฝ่ายอย่างอดไม่ได้ “อยากเศร้าก็เศร้า อยากร้องไห้ก็ร้องออกมา” 

ไม่ดีเลย

“ไม่ว่าหนูจะอายุเท่าไหร่ หนูก็สามารถร้องไห้กับพี่ได้เสมอนะ” 

ไม่ดีเลยสักนิด

“พี่ขนมอย่าใจดีให้มากได้มั้ยคะ” น้ำปรุงเอ่ยออกไปขณะยังไม่ละสายตาออกไปจากใบหน้าของอีกฝ่าย 

ขนมสบตากลับ คิ้วเข้มของเขาย่นเข้าหากันเล็กน้อย นัยน์ตามีคำถาม “ทำไมล่ะคะ” 

“หนูไม่อยากแหกกฎ” 

สถานที่ บุคคล เหตุการณ์มีจริงบ้างไม่จริงบ้าง

โปรดใช้วิจาณญาณในการอ่าน
 

ช่วยกดติดตามคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ (อาจจะเป็นเรื่องสุดท้ายแล้ว ; ;) 

Trigger warning

มีเนื้อหาที่ normalize ระบบ Sotus

To myself : ก่อนที่เวลาจะพรากความทรงจำหายไป